و اين از نادانی ما است . اگر كسی به در خانهای برود و صاحب خانه بگويدمن الان وقت ندارم شما را بپذيرم به او بر میخورد ، و چه بسا قهر كند وهر جا بنشيند بگويد من رفتم به در منزل فلانی ، مرا راه نداد . اين هم يكنادانی و جهالت است . ما بايد دستور قرآن را در اين باره به كار ببنديم . به كار بستن ايندستور ، تكلفات و ناراحتيهای زيادی را از ما دور میسازد . يك سلسلهدروغها و خلاف گوئیها معلول همين رفتار نادرست و توقعهای نابجا است كهدر بين ما رائج میباشد . شخصی بدون اطلاع قبلی ، در خانه شخص ديگری را میزند . صاحب خانه ميلندارد او را بپذيرد ، بسا هست كه كارهای لازمی دارد و آمدن اين شخصمزاحمت است ، میگويد بگوئيد فلانی در خانه نيست . شخص وارد غالبا ايندروغها را میفهمد . شخص وارد خلاف میكند كه بدون تعيين وقت قبلی توقعدارد او را بپذيرند و صاحب خانه هم آن قدر شهامت و صراحت ندارد كهبگويد معذرت میخواهم فعلا وقت ندارم بپذيرم ، و اگر بگويد وقت ندارم ،باز آن شخص وارد آن قدر فهم ندارد كه عذر او را بپذيرد ، تا آخر عمر گلهمیكند كه رفتم به در خانه فلان شخص و او مرا نپذيرفت . اينست كه در اينگونه مواقع هم دروغ گفته میشود و هم رنجش پديد میآيد. ولی اگر دستور قرآن رعايت شود نه دروغی گفته میشود و نه رنجشی پديدمیآيد . لهذا میفرمايد : " « ذلكم ازكی لكم » " يعنی اين روش كه بهشما ياد داديم برای شما پاكيزهتر است . |
