همان قدرت زنانه كه توانسته در طول تاريخ شخصيت خود را حفظ كند وبدنبال مرد نرود و مرد را بعنوان خواستگار به آستان خود بكشاند ، مردانرا به رقابت و جنگ با يكديگر درباره خود وادارد و آنها را تا سر حدكشته شدن ببرد ، حيا و عفاف را شعار خود قرار دهد ، بدن خود را از چشممرد مستور نگهدارد و خود را اسرار آميز جلوه دهد ، الهام بخش مرد و خالقعشق او باشد ، هنرآموز و شجاعت بخش و نبوغ آفرين او واقع شود . در اوحس " تغزل " و ستايشگری بوجود آورد و او به فروتنی و خاكساری و ناچيزیخود در مقابل زن بخود ببالد ، همان قدرت ميتوانسته مرد را وادار كند كههنگام ازدواج عطيهای بنام مهر تقديم او كند . مهر ، مادهای است از يك آئيننامه كلی كه طرح آن در متن خلقت ريختهشده و با دست فطرت تهيه شده است . مهر در قرآن قرآن كريم مهر را بصورتی كه در مرحله پنجم گفتيم ابداع و اختراع نكرد ،زيرا مهر باينصورت ابداع خلقت است ، كاری كه قرآن كرد اين بود مهر رابه حالت فطری آن برگردانيد . قرآن كريم با لطافت و ظرافت بی نظيری ميگويد : " « و آتوا النساءصدقاتهن نحله »" يعنی كابين زنان را كه بخود آنها تعلق دارد ( نه بهپدران يا برادران آنها ) و عطيه و پيشكشی است از جانب شما به آنهابخودشان بدهيد . قرآن كريم در اين جمله كوتاه به سه نكته اساسی اشاره كرده است .اولا با نام " صدقه " ( بضم دال ) ياد كرده است نه با نام مهر ، |