آيا خواستگاری مرد از زن اهانت به زن است ؟ 1 - پيشنهاد كننده ميگويد : " قانون گذار ما حتی در اين چند ماده كذائی ( مربوط بخواستگاری ونامزدی ) هم اين نكته ارتجاعی و غير انسانی را فراموش نكرده است كه مرداصل است و زن فرع ، در تعقيب فكر مزبور ماده 1034 را كه اولين مادهقانون در كتاب نكاح و طلاق است بنحو زير تنظيم نموده است : ( ماده 1034- از هر زنيكه خالی از موانع نكاح باشد ميتوان خواستگاری نمود . )بطوريكه ملاحظه ميشود بموجب ماده مزبور با اينكه هيچگونه حكم و الزامیبيان نشده است ، ازدواج بمعنی " زن گرفتن " برای مرد مطرح شده و اوبعنوان مشتری و خريدار تلقی گرديده و در مقابل زن نوعی كالا وانمود شدهاست . اين قبيل تعبيرات در قوانين اجتماعی اثر روانی بسيار بد و ناگوارايجاد ميكند و مخصوصا تعبيرات مزبور در قانون ازدواج بر روی رابطه زن ومرد اثر ميگذارد و بمرد ژست آقائی و مالكيت و بزن وضع مملوكی و بندگیميبخشد " . بدنبال اين ملاحظه دقيق روانی ! موادی كه خود پيشنهاد كننده تحت عنوانخواستگاری ذكر میكند برای اينكه خواستگاری جنبه يكطرفه و حالت " زنگرفتن " بخود نگيرد خواستگاری را هم وظيفه زنان دانسته و هم وظيفه مردان، تا در ازدواج تنها " زن گرفتن " صدق نكند ، " مرد گرفتن " هم صدقكند ، يا لااقل نه زن گرفتن صدق كند و نه مرد گرفتن . اگر بگوئيم زن گرفتن، يا اگر هميشه مردان را موظف كنيم كه بخواستگاری زنان بروند حيثيتزنرا پائين آورده و آنرا بصورت كالای خريدنی در آوردهايم . |