ارث پسر خوانده اعراب جاهليت گاهی كسی را پسر خوانده قرار ميدادند و در نتيجه ، آنپسر خوانده مانند يك پسر حقيقی و ارث ميت شمرده ميشد . رسم پسرخواندگی در ميان ملتهای ديگر و از آن جمله ايران و رم قديم موجود بودهاست . طبق اين رسم ، يك پسر خوانده به دليل اينكه پسر است از مزايائیبرخوردار بود كه دختران نسلی برخوردار نبودند . از جمله مزايای پسرخوانده ارث بردن بود ، همچنان ممنوعيت ازدواج شخص با زن پسر خواندهيكی ديگر از اين مزايا و آثار بود . قرآن كريم اين رسم را نيز منسوخ كرد.ارث هم پيمان اعراب رسم ديگری نيز در ارث داشتند كه آنرا نيز قرآن كريم منسوخ كردو آن رسم " هم پيمانی " بود ، دو نفر بيگانه با يكديگر پيمان میبستندكه " خون من خون تو و تعرض بمن تعرض به تو ، و من از تو ارث ببرم وتو از من ارث ببری " به موجب اين پيمان اين دو نفر بيگانه در زمانحيات از يكديگر دفاع ميكردند و هر كدام زودتر ميميرد ديگری مال او را بهارث ميبرد .زن ، جزء سهم الارث اعراب گاهی زن ميت را جزء اموال و دارائی او بحساب میآوردند و بهصورت سهم الارث او را تصاحب میكردند ، اگر ميت پسری از زن ديگرميداشت آن پسر ميتوانست بعلامت |