« أو عنده مظلمة لاحد من خلقه » " ( 1 ) . يعنی هرگاه يكی از شما بخواهد دعايش مستجاب شود ، كار و كسب و راهدر آمد و روزی خود را پاكيزه كند و خود را از زير بار مظلمههايی كه ازمردم برعهده دارد خلاص كند ، زيرا دعای بندهای كه در شكمش مال حرام باشدبه سوی خدا بالا برده نمی شود . مورد دعا نتيجه گناه نباشد شرط ديگر اينكه حالتی كه بالفعل دارد و آرزو دارد آن حالت تغيير وحالت بهتری پيدا كند ، نتيجه كوتاهی و تقصير در وظايف نباشد . و بهعبارت ديگر ، حالتی كه دارد و دعا میكند آن حالت عوض شود ، عقوبت ونتيجه منطقی تقصيرات و گناهان او نباشد ، كه در اين صورت ، تا توبهنكند و علل و موجبات اين حالت را از بين نبرد آن حالت عوض نخواهد شد.مثلا امر به معروف و نهی از منكر واجب است . صلاح و فساد اجتماع بستگیكامل دارد به اجرا و عدم اجرای اين اصل . نتيجه منطقی ترك امر به معروفو نهی از منكر اين است كه ميدان برای اشرار باز میشود و آنها بر مردممسلط میگردند . اگر مردم در اين وظيفه خود كوتاهی كنند و به عقوبت و نتيجه منطقی اينكوتاهی مبتلا شوند و آن وقت بخواهند ابتلاهای خود را با دعا رفع كنند ،ممكن نيست . راه منحصر اين است كه توبه كنند و دو مرتبه در حدودامكانات خود امر به معروف و نهی از منكرپاورقی : . 1 بحار اعنوار ، ج 93 ، ص . 321 |