" « الذين لا يرجون لقاءنا و رضوا بالحيوه الدنيا و اطمأنوا بها و
الذين هم عن آياتنا غافلون »" ( 1 ) .
( آنهايی كه اميدوار به ملاقات ما نيستند و رضايت داده‏اند به زندگی‏
دنيا و به آن آرام گرفته‏اند و آنها كه از آيات ما غافل‏اند ) .
در اين آيه سخن از مذموم بودن و رضايت دادن و قانع شدن و آرام گرفتن‏
به ماديات است . اين وصف اهل دنياست ، به معنای مذموم آن .
يا می‏فرمايد :
" « فأعرض عمن تولی عن ذكرنا و لم يردإلا الحيوه الدنيا ذلك مبلغهم‏
من العلم »" ( 2 ) .
( رو بگردان از آنها كه به قرآن پشت كرده‏اند و جز زندگی دنيا نمی‏
خواهند و حد علمی و سطح فكری آنها همين قدر است ) .
بازهم سخن درباره افرادی است كه جز دنيا هدف و مطلوبی ندارند و سطح‏
فكرشان از ماديات بالاتر نيست .
يا می‏فرمايد :
" « زين للناس حب الشهوات من النساء و البنين و القناطير المقنطره‏
من الذهب و الفضة و الخيل المسومة و اعنعام و الحرث ذلك متاع الحيوه‏
الدنيا و الله عنده حسن الماب »" ( 3 ) .
( علاقه به شهوات از قبيل زن و فرزندان و طلا و نقره و اسبان عالی و

پاورقی :
. 1 يونس ، . 7
. 2 نجم ، 28 - . 29
. 3 آل عمران ، . 14

245