يا در سورهق میفرمايد : " « و نزلنا من السماء ماء مباركا فأنبتنا به جنات و حب الحصيد 0 والنخل باسقات لها طلع نضيد 0 رزقا للعباد و أحيينا به بلده ميتا كذلكالخروج »" ( 1 ) . در بعضی از آيات به هر دو موضوع اشاره شده، مثل آيه 5 سوره مباركه حج." « و تری اعرض هامده فاذا أنزلنا عليها الماء اهتزت و ربت وأنبتت من كل زوج بهيج 0 ذلك بأن الله هو الحق و أنه يحيی الموتی و أنهعلی كل شیء قدير »" ( 2 ) . و بعضی آيات ديگر . اساسا در قرآن عنايتی است كه خداوند را به صفت محيی و مميت ( دهندهحيات و گيرنده آن ) معرفی كند و حيات دادن را صفت خاص خدا قرار دهد .در اين زمينه آيات زيادی هست كه لزومی ندارد ذكر شود ، آنچه لازم استاين است كه به منطق قرآن در اين باب آشنا بشويم . نكتهای كه ما بايد توجه داشته باشيم اين است كه آنچه پاورقی : > پس زنده كرديم بدان آن زمين را پس از آنكه مرده بود . اينچنين استرستاخيز بزرگ . ( فاطر ، 9 ) . . 1 و فرو فرستاديم از آسمان آبی با بركت را . پس به سبب آنرويانيديم بوستانها و دانههای كشت درو شونده را و نيز درختان بلند خرمارا كه دارای بر و ثمرهای است در هم رسته و مرتب و برای روزی بندگان . ونيز به آن باران بيابان خشك بی گياه را زنده كرديم . همچنين است زندهشدن و از قبر بيرون آمدن . ( ق ، 9 - 11 ) . . 2 نشان و ترجمه اين آيه در صفحه 308 گذشت . |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir