يعنی در بسياری از گفتگوها و سر گوشيهای آنها خيری نيست مگر در موارد خاصی كه مربوط به صدقه يا كار خوب ديگر يا اصلاح بين مردم است . در اين آيه قيل و قال و حرفهای بيهوده نهی شده است . آيه ديگر : " « و لا تؤتوا السفهاء أموالكم التی جعل الله لكم قياما »" ( 1 ) . يعنی اموال را كه مايه زندگی شماست در اختيار افراد كم عقل نگذاريد . افرادی كه سفيهاند و كم عقلاند هر چند مال از خود آنهاست بازهم آن مال را در اختيار آنها نگذاريد زيرا آن را ضايع میكنند . در اين آيه با اينكه موضوع بحث ، مال شخص سفيه است ، با كلمه " اموالكم " تعبير میكند ، اشاره به اينكه مال هر شخصی در عين اينكه مال شخصی خود اوست يك نوع تعلقی هم به جامعه دارد . حقی هم اجتماع نسبت به آن مال دارد و به واسطه حق اجتماع است كه مالك شخصی حق تضييع و اسراف ندارد . پس در اين آيه از تضييع مال نهی شده . آيه ديگر : " « لا تسئلوا عن أشياءإن تبد لكم تسؤكم »" . يعنی از بسياری چيزها نپرسيد ، زيرا اگر گفته شود و آشكار گردد شما را ناراحت خواهد كرد . در اين آيه از يك سلسله پرسشها نهی شده . پس اين منطقی است در اسلام كه از زياد سؤال كردن و سرگرم شدن به سؤالات و پرسشها نهی میكند . از طرفی دستور پاورقی : |