عقيده خوارج در امر به معروف اين جهت كه اعمال بصيرت در امر به معروف و نهی از منكر واجب استمورد اتفاق جميع فرق اسلامی است به استثنای خوارج . خوارج روی همان جمودو خشكی و تعصب خاصی كه داشتند میگفتند امر به معروف و نهی از منكر تعبدمحض است ، شرط احتمال اثر و عدم ترتب مفسده ندارد ، نبايد نشست دراطرافش حسابگری كرد ، تكليفی است كه بايد چشم بسته انجام داد . خوارجطبق همين عقيده با علم به اينكه كشته میشوند و خونشان هدر میرود و با علمبه اينكه هيچ اثر مفيدی بر قيامشان مترتب نيست قيام میكردند ، ترورمیكردند ، شكم پاره میكردند ، و لهذا اينها نه فقط در عمل بصيرت نداشتندبلكه منكر بصيرت در عمل در باب امر به معروف و نهی از منكر بودند و ازاين راه مصيبتی بزرگ برای عالم اسلام به وجود آوردند .مصائبی كه خوارج برای اسلام به وجود آوردند چه مصيبتی بالاتر و بزرگتر از قتل علی بن ابی طالب ؟ علی مرتضی ( ع )به دست آنها كشته شد . عبدالرحمان بن ملجم خارجی مذهب بود . همان طوریكه خود اميرالمؤمنين فرمود هيچ گونه كدورت شخصی و نارضايتی بين او واميرالمؤمنين نبود ، اميرالمؤمنين احسانها به او كرده بود ، ولی اين مردجاهل بيباك طبق عقيده خارجی خود معتقد شده بود كه علی كافر شده و يكی ازسه نفری |