مادر كه فكر و عقلشان در سطحی بالاتر است نوع ديگر فكر می‏كنند و نوعی‏
ديگر محبت دارند . آنها از اين جور محروميتها و كم و زيادها رنج نمی‏برند
، از اينكه ميوه و شيرينی و غذا به آنها نرسد يا كمتر برسد ناراحت‏
نمی‏شوند ، احساس حقارت نمی‏كنند .
در اجتماع هم عينا همين طور است . افراد استثنايی كه پدر امت‏اند تحت‏
تأثير محروميتها واقع نمی‏گردند ، مظلوميت و محروميت در آنها تأثير
ندارد ، در عين مظلوميت و محروميت ، مثل همان پدری كه هميشه خير
فرزندان خودش را می‏خواهد باز آنها خير امت را می‏خواهند .
رسول اكرم ( ص ) در احد در حالی كه سنگ به پيشانی مباركش زده بودند
، دندانش را شكسته بودند ، دست به دعا برداشته و می‏گفت :
" « اللهم اهد قومی فانهم لا يعلمون » " ( 1 )
خدايا قوم من را هدايت كن و آنها را ببخش كه آنها جاهل‏اند .
علی مرتضی ( ع ) در موضوع فدك می‏فرمايد :
" « فشحت عليها نفوس قوم و سخت عنها نفوس قوم آخرين . . . و ما
أصنع بفدك و غير فدك ، و النفس مظانها فی غد جدث ، تنقطع فی ظلمته‏
آثارها » " ( 2 ) .

آن كه رست از جهان فدك چه كند

آن كه جست از جهت فلك چه كند

پاورقی :
. 1 مناقب ابن شهرآشوب ، ج 1 ، ص . 192
. 2 نهج البلاغة ، نامه 45 :
گروهی در آن طمع بستند و گروهی زهد ورزيدند ، و من با فدك و يا غير
فدك چه كنم در حالی كه فردا اين بدن جايگاهش گور است و در آن تاريكی‏
آثارش از هم گسيخته گردد .

103