رد نظريه نسبی بودن حقيقت

افرادی گفتند حقيقت بودن ، و خطا بودن ، هر دو نسبی است . ممكن است‏
كه چند نفر درباره يك حقيقت ، مختلف بينديشند و در عين حال ، همه‏
حقيقت باشد . ممكن است اين فضا به نظر من بزرگ بيايد ولی به نظر شما
كوچك . اگر از اينجا به سالن ديگری برويم و از من بپرسند اين سالن‏
بزرگتر است يا سالن " كانون توحيد " ؟ من می‏گويم سالن كانون توحيد
بزرگتر است ، ولی شما كه اينجا به نظرتان كوچك آمده ، می‏گوييد اين سالن‏
بزرگتر است . اينجا به نظر من بزرگ آمده و به نظر شما كوچك . انسان‏
اينطور است : اگر از جای كوچك به جای بزرگ برود آنجا به نظرش بزرگتر
می‏آيد و اگر از جای بزرگ به جای كوچك برود ، آنجا به نظرش كوچكتر
می‏آيد . يا مثلا وقتی يك نفر ، كسی را می‏بيند كه همراه انسان كوتاه قدی‏
راه می‏رود ، به نظرش می‏آيد كه اين فرد ، آدم بلندقدی است ، يك روز
ديگر همين آدم را با يك نفر بلند قدمی بيند ، به نظرش می‏آيد كوتاه قد
است . می‏گويد آن روز به نظرم آدم بلند قدی بود ولی امروز به نظرم آدم‏
كوتاه قدی می‏آيد .
می‏گويند هر دو حقيقت است . در آن شرايط ، حقيقت اين بود كه او بلند
قد است ، در اين شرايط حقيقت اين است كه او كوتاه قد است . اگر دستت‏
داغ باشد و درون آب ولرم بگذاری ، آب ولرم به نظر تو سرد است ، اين‏
حقيقت است ، و اگر دستت سرد باشد و داخل همان آب ببری آن آب به نظر
تو گرم است . يك آب نسبت به تو در

200