يك ساعت هم طول بكشد ، اصلا فكر نمیكنم كه من با اراده اين كلمات رابيرون میآورم . آيا اين كلمات بدون اراده بيرون میآيد ؟ نه ، با ارادهتام و تمام بيرون میآيد ولی آنقدر اين ارادهها سريع اعمال و آنقدر اينتصورات و تفكرات و تصديقهای قبلی برای گفتن ، سريع در ذهن من انجاممیگيرد كه خودم خيال میكنم كه فكر نمیكنم و حرف میزنم ، اراده نمیكنم وحرف نمیزنم ، مثل يك ماشين خود كار صحبت میكنم . البته اينطور نيست ،اشتباه است ( بعضی روانشناسها چنين گفتهاند و اشتباه كردهاند ) . انساندر تفكرات و شناختهای خودش آنقدر عناصر معقول داخل میكند كه تا حدزيادی عناصر محسوس در ميان عناصر معقول گم هستند . مسائل ديگری هست كهدر جلسات بعد عرض میكنم . |