اسلام اتفاق پيدا كردند بر خلاف آنچه كه علمای زمان قبل اتفاق پيدا كردهبودند ، باز حقيقت ، اين دومی است ، اگر علمای [ قرن اول ] روی مسئلهایاتفاق نظر پيدا كنند ، حرفشان حقيقت است ، اگر علمای قرن دوم برنظريهای اتفاق نظر پيدا كردند كه خلاف آن چيزی بود كه علمای قرن پيشاتفاق پيدا كرده بودند حرف اينها هم در زمان خودشان حقيقت است ، پسحكم خدا در قرآن اول يك چيز است ، در قرن دوم چيز ديگر ، و در قرن بعدچيز ديگر اين نظريه را علمای اصول اصطلاحا نظريه " تصويب " میگويند واين علما را " مصوبه " میخوانند . ولی شيعه اين نظر را قبول ندارد .شيعه میگويد علما فقط میتوانند كاشف حكم خدا باشند و حكم خدا با وفاقعلما در يك زمان عوض نمیشود . اگر علمای قرن سيزدهم هم اتفاق نظر پيداكردند كه يك چيز حلال است و علمای قرن چهاردهم آنچه را كه آنها گفتهبودند حرام است بگويند حلال است ، حكم خدا يكی از اين دو است ، يا آنهااشتباه كردهاند يا اينها . از اين جهت است كه شيعه اساسا برای اتفاقنظر علمای يك زمان اصالت قائل نيست مگر آنكه به شكلی منتهی به امامشود . اجماع ، تا در جائی به امام نرسد ، حجت نيست . رد نظريه اگوست كنت اين نظريه اگوست كنت و فيليسين شاله و عدهای ديگر در باب شناخت -كه شناخت حقيقی چيست - شبيه نظريه علمای مصوبه از اهل تسنن است كههمانطور كه نظريه اين [ گروه از ] |
