می‏كرده است ، نان جو می‏خورده است ، لباس وصله دار می‏پوشيده است ،
اميرالمؤمنين همينطور ، و قرآن هم می‏فرمايد : « لقد كان لكم فی رسول الله‏
اسوش حسنة لمن كان يرجوا الله و اليوم الاخر » ( 1 ) ، پس همه مردم‏
موظفند از روش و سيره رسول اكرم پيروی كنند ، همه فقيرانه زندگانی كنند
، همه نان جو بخورند ، لباس وصله دار بپوشند . ولی وقتی می‏رويم زندگانی‏
امام مجتبی را می‏بينيم و يا زندگانی امام صادق و امام رضا را می‏بينيم ،
می‏بينيم آنها فقيرانه زندگانی نمی‏كرده‏اند ، غذای خوب می‏خورده‏اند و جامه‏
خوب می‏پوشيده‏اند و مركب خوب سوار می‏شده‏اند ، از طيبات دنيا استفاده‏
می‏كرده‏اند . امام صادق وقتی به خانه شخصی می‏رود و می‏بيند آن شخص خانه‏
كوچكی دارد با اينكه متمكن است ، می‏فرمايد : چرا خانه وسيعتری برای خود
تهيه نمی‏كنی ؟ می‏گويد : اين خانه ، خانه پدری من است ، پدرم در اينجا
زندگانی كرده است . می‏فرمايد : شايد پدرت شعور نداشته ، آيا تو هم بايد
مثل او شعور نداشته باشی ؟ ! تو می‏خواهی يك عمر جرم بی شعوری پدرت را
بدهی ؟ !
اين امور است كه در ظاهر مخالف يكديگر شمرده می‏شود ، و اين است امری‏
كه ممكن است يك نقطه ضعف در تشيع شمرده شود . ولی نه ، اين طور نيست‏
، من از همين مثال استفاده می‏كنم كه اينطور نيست و نقطه قوت شيعه در
همين است . مقدمه عرض می‏كنم ما اگر يك پيشوای معصوم داشته باشيم كه‏
بيست سال يا سی سال در ميان ما باشد و يا يك پيشوا داشته باشيم كه 250
سال در ميان ما باشد ، البته اگر تنها 20 سال در ميان ما باشد آنقدرها
تحولات

پاورقی :
. 1 سوره احزاب ، آيه . 21

15