میگويند اين نشاط ايرانی بود ، در صورتی كه نشاط مربوط به شيعه بود واكثريت شيعه هم آن وقت ايرانی نبودند و غير ايرانی بودند ، كه اكنونوارد اين بحث نمیشويم . اين مصری میگويد : و من الجلی الواضح لدی كل مندرس علم الكلام ان فرق الشيعة كانت انشط الفرق الاسلامية حركة . میگويد هركس كه وارد باشد میداند كه نشاط فرقههای شيعه از همه بيشتر بود . وكانت اولی من اسس المذاهب الدينية علی اسس فلسفية حتی ان البعضينسب الفلسفة خاصة لعلی بن ابی طالب " و شيعه اولين مذهب اسلامی بودكه مسائل دينی را بر اساس فكری و عقلی نهاد " و شيعه يعنی امام صادق . اهتمام شيعه به مسائل تعقلی بهترين دليل [ بر اينكه در زمان امام صادق ( ع ) علوم عقلی نيز نضحگرفت ] اين است كه در تمام كتب حديث اهل تسنن : صحيح بخاری ، صحيحمسلم ، جامع ترمدی ، سنن ابی داوود و صحيح نسائی ، جز مسائل فرعی چيزديگری نيست : احكام وضو اين است ، احكام نماز اين است ، احكام روزهاين است ، احكام حج اين است ، احكام جهاد اين است ، و يا سيره است ،مثلا پيغمبر در فلان سفر اينطور عمل كردند . ولی شما به كتابهای حديث شيعهكه وارد میشويد میبينيد اول مبحث و اول كتابش " كتاب العقل و الجهل" است . اصلا اينجور مسائل در كتب اهل تسنن مطرح نبوده . البتهنمیخواهم بگويم منشأ همه اينها امام صادق بود ، ريشهاش اميرالمؤمنيناست و ريشه ريشهاش خود پيغمبر است ، ولی اينها اين |
