است به او نمیرسد مگر آنكه پاداشی مانند پاداش شهيد برای او خواهد بود. اكنون حديث ديگری در اين زمينه نقل میكنم : در كافی جلد 8 ( روضه )صفحه 108 نقل میكند كه عبيدالله حلبی از امام صادق ( عليه السلام ) دربارهو با سؤال كرد كه در يك محله از شهری پديد میآيد و شخصی خود را به محلهديگر منتقل میكند ، و يا و با در شهری پيدا میشود و آن شخص از آن شهر بهشهر ديگر میرود . آيا اين كار جايز است يا نه ؟ « لابأس ، انما نهی رسول الله صلی الله عليه و آله و سلم عن ذلك لمكانربيئة كانت بحيال العدو فوقع فيهم الوبا فهربوا منه فقال رسول الله صلیالله عليه و آله: الفار منه كالفار من الزحف كراهية ان لايخلو مراكزهم .»مانعی ندارد ، همانا علت اينكه رسول خدا ( ص ) در يك جريان بخصوصیمردم را از خروج از سرزمين و با منع كرد اين بود كه مسلمانان در موقعی كهدر مقابل دشمن قرار گرفته بودند و لازم بود مركز خود را حفظ كنند ، ناگهانوبا پيدا شد و آنها از آن محل گريختند . رسول خدا ( ص ) فرمود : فرار ازاين وبا مثل فرار از ميدان جنگ است و گناه محسوب میشود . رسول خدا اينجمله را گفت كه مركز را در مقابل دشمن تخليه نكنند . گفته امام صادق ( عليه السلام ) توضيح میدهد كه منظور رسول خدا در واقعهخاصی كه فرار از وبا يا طاعون را نهی كرده اين بوده كه مسلمانان به واسطهآمدن وبا وظيفهای را كه در مقابل دشمن دارند از ياد نبرند و خود را دچارمخاطره و مهلكه بزرگتر نكنند ، نه |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir