قرآن درباره مبلغ ، اول شرطی كه در اين آيه ذكر میكند خشية الله استكه از خدا بينه و بين الله بترسد . يعنی آنچنان هيبت و عظمت الهی درقلبش ورود دارد كه تا تصور يك گناه در قلبش پيدا میشود ، اين خشيت ،گناه را عقب میزند . « و لا يخشون احدا الا الله ». و جز خدا از احدی نمیترسند . از خدا میترسد و از غير خدا از احدی نمیترسد . البته خشيت يك معنایخاصی دارد كه با خوف فرق میكند . " خوف " يعنی نگران عاقبت و آيندهبودن ، فكر و تدبير برای آينده و عاقبت يك كار كردن . ولی " خشيت "آن حالتی است كه ترس بر انسان مسلط میشود و انسان جرأت را از دستمیدهد . جرأت خود را از دست دادن يعنی شجاعت نداشتن ، شهامت نداشتن ،اما تدبيرهای عاقلانه برای نگرانيهايی كه در عاقبت كار ممكن است پيشبيايد غير از اين است كه انسان جرأت و شهامتش را از دست بدهد . قرآنمیگويد : داعيان الی الله و مبلغان حقيقی ، در مقابل خدا ، خشيتالهیدارند ، جرأت و تجری بر خدا يك ذره در وجودشان نيست ، ولی در مقابلغير از خدا جرأت محض هستند و يك ذره خود را نمیبازند . « و لا يخشوناحدا الا الله ». از خصوصيات ديگر در سيره انبياء و بالخصوص در سيره پيغمبر اكرم همينمسئله جرأت يعنی خود را نباختن و استقامت داشتن است كه در زندگیپيغمبر اكرم بسيار نمايان است . يك فرنگی كتابی نوشته است به نام "محمد پيغمبری كه از نو بايد |