کتابخانه الکترونيکي انهار

ما البته در اصطلاح متجددين سرنوشت بدی پيدا كرده . الان در ميان متجددين‏
" تبليغ " معنايش اين است كه يك چيزی حقيقت ندارد ، با دروغ پراكنی‏
می‏خواهيم آن را به خورد مردم بدهيم . ولی اين ، اصطلاح غلط امروز است .
من هميشه گفته‏ام اگر يك اصطلاح صحيحی ما در قرآن و سنت داريم و امروز
اصطلاح تغيير كرده و مفهوم ديگری پيدا نموده ما نبايد اصطلاح خودمان را رها
كنيم . چون بعضی می‏گفتند اين كلمه " تبليغ " را ديگر به كار نبريد برای‏
اينكه می‏دانيد در عرف امروز وقتی می‏گوييم " تبليغ " يعنی آن كاری كه‏
با روغن نباتی مثلا می‏كنند ، يعنی دروغ محض . مثلا می‏گويند اگر چند
مثقالش را بخوری مثل آهو می‏توانی بدوی ، از فيل نيرويت بيشتر می‏شود .
هر جا گفتند تبليغ يعنی دروغ . پس خوب است ما در اصطلاحات دينی خودمان‏
كلمه تبليغ را به كار نبريم ! گفتم چرا ؟ ! تبليغ اصطلاحی است كه در قرآن‏
آمده ، بلاغ در قرآن آمده . وقتی يك اصطلاح ، يك معنی صحيح و درست دارد
ما نبايد به دليل اينكه تحريفی در جامعه شده و معنی ديگری پيدا كرده آن‏
را به كار نبريم . ما معنی خودمان را استعمال می‏كنيم و هم می‏گوييم كه در
قرآن و اساسا در لغت اصلی معنی تبليغ چيست . تبليغ يعنی رساندن پيام .
پس قرآن ، هم كلمه بلاغ را به كار برده است و هم گفته است بلاغ مبين ،
آشكار و آشكار كننده . آن دعوت كننده‏ای ، آن داعی و آن مبلغی در هدف‏
خودش به نتيجه می‏رسد كه بلاغش مبين باشد ، بيانش در عين اينكه در اوج‏
حقايق است ساده باشد ، روشن باشد ، عمومی فهم باشد ، مردم حرفش را
بفهمند و درك بكنند . آن آدمی كه قلمبه سلمبه حرف می‏زند و مردم هم در
آخر به به می‏گويند