نزديك با او جنگيد ، چون می‏داند اگر حسين تمام نيروهايش هم ضعيف شده‏
باشد ، نمی‏تواند با او بجنگد ، از دور سنگ می‏پرانند ، پيشانی مقدس‏
اباعبدالله می‏شكند . پيراهن را بالا می‏برد كه خونها را پاك كند ،
اينجاست كه جنگ عاشورا پايان می‏يابد ، اباعبدالله از روی اسب به روی‏
زمين می‏افتد . ديگر نمی‏گويم چه شد ، همين قدر عرض می‏كنم كه يك وقت‏
شنيدند كه فرمود : « باسم الله و بالله و علی ملة رسول الله » .
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرين .
باسمك العظيم الاعظم الاجل الاكرم يا الله . . .
پروردگارا عاقبت امر همه ما ختم به خير بفرما ، ما را قدردان اسلام و
قرآن قرار بده . ما را حق شناس و استفاده كننده از وسيله حق قرار بده ،
انوار محبت و معرفت خودت را در دلهای ما قرار بده ، انوار محبت و
معرفت پيغمبرت و آل پيغمبرت را در دلهای ما بتابان ، اموات ما مشمول‏
عنايت و مغفرت خودت بفرما .
و عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان .

146