زبان سلطان محمود و اياز حرفهايی میگويد . اينها واقعيتی ندارد .قرآن ، پيغمبر ، ائمه و كسانی كه تربيت شده اين مكتب هستند محال استكه برای هدف مقدس ، از يك امر نامقدس ، مثلا از يك امر پوچ ، از يكامر باطل ، از يك امر بی حقيقت ولو يك تمثيل استفاده كنند . اين استكه ما شك نداريم كه تمام قصص قرآن همان جور كه قرآن نقل كرده است عينواقعيت است . داستانی كه قرآن نقل میكند ، ما بعد از نقل قرآن احتياجینداريم كه تأييدی از تواريخ دنيا پيدا بكنيم . تواريخ دنيا بايد از قرآنتأييد بگيرند . ايشان ( علامه طباطبائی ) در تفسير الميزان اين اصل را باادلهای از آيات قرآن ثابت میكنند كه اساسا در سيره انبيا چنين چيزیوجود نداشته كه حتی برای هدف مقدسشان از يك امر نامقدس استفاده بكنند. دو سخن باطل شايع ميان متجددين و متقدمين در اين زمينه يك حرفی در ميان متجددين ما پيدا شده و يك حرفی در ميانبعضی از متقدمين ما ، و هر دوی اينها آنچنان به حقيقت ضربه زدهاند كهخدا میداند . اما آنچه كه در ميان متجددين به اصطلاح طرح شده و خيلی همرويش تكيه میشود ، از فرنگيها گرفته شده است و مصريها با اين قاعده وبه اين تعبير بيان میكنند : الغايات تبرر المبادی يعنی هدف وسيله رامباح میكند . پس كوشش كن هدفت مقدس باشد . برای هدف مقدست از هروسيله ولو نامقدس میتوانی استفاده بكنی . و آنچه كه در ميان بعضی ازمتقدمين ما تا حدی معمول شده اين است كه يك حديثی نقل میكنند كه [البته ] |