ميان اين دعوت و ابلاغ اين پيام با ساير دعوتها و ابلاغ پيامها . در خواستهای موسی ( ع ) از خدا قرآن در سوره مباركه طه در مورد موسی بن عمران علی نبينا و آله و عليهالسلام مطلب را طرح میكند كه به حسب ظاهر جريان ديگری هست : موسی حركتكرده كه برگردد به مصر ، زنش درد زايمان میگيرد و او به دنبال آتش برایآتشگيرهای میرود كه همسر خودش را در اين سرما گرم بكند ، در وادی مقدسمواجه با وحی الهی میشود ، برای اولين بار وحی به او میرسد و بعد هممأموريت برای رساندن پيام الهی به فرعون و فرعونيها . موسی رسيده استبه مقامی كه نايب نبوت است . پس يك آدم عادی نيست كه چنين سخنیگفته باشد . وقتی كه به او میگويند برو پيام خدا را به فرعون و فرعونيهاابلاغ كن ، احساس میكند بار بسيار سنگين و رسالت فوق العاده مشكلی بهدوش او گذاشته شده است . با اين جملهها يك سلسله تقاضاها میكند :« رب اشرح لی صدری ». پروردگارا به من شرح صدر بده . " شرح صدر " خلاصه معنيش اين است : " ظرفيت روحی بسيار وسيع وتحمل فوق العاده زياد " . خدايا بر ظرفيت روحی من بيفزا . و يسرلی امریكار مرا بر من آسان گردان . پس احساس میكند كه كاری است ثقيل و سنگين. « و احلل عقدش من لسانی »گروهی را ( يا گره را ) از زبان من باز كن .بعضی چنين فكر میكنند كه مقصود از |
