مشهد يا لااقل به يك شهری كه در آن عزاداريی بشود . گفتيم بالاخره ده همهر چه باشد لابد يك مراسمی در آن هست . پرسيديم ، معلوم شد يك تكيهایمثلا هست و آنجا مردم اقامه عزاداری میكنند . رفتيم ديديم يك بابا روضهخوان دهاتی در آنجا رفت منبر . وقتی كه رفت بالای منبر نشست ديدم خادممسجد رفت يك دامن سنگ آورد ريخت در دامن اين آقای مداح يا روضه خوان. من تعجب كردم كه اين برای . چيست ؟ مقداری روضه خواند ولی كسی گريهنكرد . گفت چراغها را خاموش كردند . شروع كرد سنگ پراندن به سر اين وآن ، فرياد مردم بلند شد ، جيغ و داد مردم بلند شد و بالاخره گريه كردند .بعد كه كار تمام شد من به او گفتم اين چه كاری بود ؟ اين جنايت است وديه دارد ، چرا اين كار را كردی ؟ گفت اين مردم برای امام حسين جز ازاين راه گريه نمیكنند . به هر حال بايد اشك مردم را جاری كرد ، از هروسيله شده بايد استفاده كرد . ايشان میگويد اين مطلب غلط است ، " از هر وسيله شده " يعنی چه ؟ !مگر امام حسين آنقدر مصائب جانسوز ندارد ؟ ! اگر او دل دارد ، اگر اومحبت امام حسين را دارد ، اگر واقعا شيعه امام حسين است كه تو روضهراست هم بخوانی گريه میكند ، و اگر دل ندارد ، اگر محبت امام حسين راندارد ، اگر حسين را نمیشناسد ، میخواهم صد سال هم گريه نكند ، اين چهوسيلهای است كه تو داری استخدام میكنی ؟ ! پس اين مطلبی كه عرض كردم كه برای حقيقت از هر وسيلهای نمیشوداستفاده كرد منظورم ايمان است و منظور ايشان هم |