اين حديث هست و حتی شيخ انصاری رضوان الله عليه در " مكاسب محرمه "آن را نقل كرده و در دو جا هم نقل كرده ، در يك جا تفسير نمیكند ولی درجای ديگر تفسير میكند . آن حديث اين است كه اگر اهل بدعت را ديديديعنی اگر افرادی را ديدند كه در دين بدعت ايجاد میكنند « فباهتوهم » (1). " آنهايی كه در دين بدعت ايجاد میكنند " يعنی افرادی كه در دينچيزهايی جعل میكنند و میآورند كه جزء دين نيست " ادخال ما ليس فیالدين فی الدين " را بدعت میگويند ، يعنی كسی بيايد چيزی را كه جزء ديننيست به نام دين وارد دين بكند به طوری كه مردم خيال كنند اين جزء ديناست . عكسش هم هست : چيزی را كه جزء دين هست كاری بكند كه مردم خيالكنند اين جزء دين نيست . هر دو صورتش بدعت است . [ در اينجا قبل ازتوضيح اين حديث ، ذكر يك نكته ضروری است ] . بدعت و نوآوری امروز " نوآوری " را میگويند " بدعت " . نوآوری در غير امر دينعيبی ندارد . يك كسی در شعر میخواهد نوآور باشد ، يك كسی در هنرمیخواهد نوآور باشد ، يك كسی در فلسفه میخواهد نوآور باشد . اين مانعیندارد ولی در دين ، نوآوری معنی ندارد چون آورنده دين ما نيستيم . حتیامام هم آورنده دين نيست . امام وصی پيغمبر و خزانه علم اوست . آنچه كهپيغمبر گفته است [ او بيان میكند ] . خود پيغمبرپاورقی : . 1 [ ترجمه : پس آنها را مبهوت كنيد ] . |
