غرر 2
در اثبات توحيد حق تعالی
| صرف الوجود كثره لم تعرضا |
| لانه اما التوحد اقتضی |
| فهو ، و الاواحد ما حصلا |
| او كان فی وحدته معللا |
وجود صرف ( ذات واجب الوجود ) را كثرت عارض نمیگردد . زيرا او ،يا اقتضا میكند وحدت را فهو المراد و گرنه ( در غير اين صورت ) ياواحدی موجود نمیگردد و يا ( ذات واجب الوجود ) ، در وحدت خود ، معلولعلت خارجی خواهد بود شرح : از اينجا بحث توحيد آغاز میگردد ، البته مقصود ، توحيد ذاتاست يعنی اينكه " واجب الوجود " يك مصداق بيشتر ندارد . و به تعبيرديگر " ذات حق تعالی " مثل و مانندی ندارد . آنچنان كه قرآن كريمفرموده است : " « ليس كمثله شیء »" آنچه قبلا بيان شد اثبات ذاتواجب الوجود بود بدون اينكه توجهی به وحدت يا كثرت ذات واجب الوجودبشود . همه براهينی كه بر اثبات ذات واجب الوجود ،
