مثلا آيا افراد آرزو نمیكنند مانند مرحوم آقای بروجردی باشند كه افراد آرزوی ديدنش را داشتند كه با كمال خضوع و خشوع دستش را ببوسند و با التماس به او پول بدهند و از جواب سلامش هم مفتخر باشند . اين ، ارزش است برای بشر . مگر همه ارزشها پول است ؟ يا در مقابل ، مثلا مانند شاه مملكت باشند كه ولو از ترس ، صدها هزار سرباز و افسر در مقابلش پيشفنگ و پافنگ كنند و احترام بگزارند ؟ بالاخره اينها برای بشر ارزش دارد . اگر نداشت هرگز بخاطر چنين مقامی از همه چيز ديگر نمیگذشتند ، و اينها مسائل كوچكی نيست . بنابراين ريشه تجاوز به حقوق يكديگر و مايه امتياز تنها مال و ثروت نيست و آن چيزهای ديگر هم قابل اشتراك نيست كه آنها را اشتراكی كنند . ثانيا - وقتی به وسائل ديگر امتيازات ديگر بدست آوردند ، در همان جامعههائی هم كه اشتراكی است ، باز بهره از مال و ثروت ، برای آن صاحبان امتياز ، مسلم بيشتر است . آيا در شوروی بهره مال و ثروت خروشچف با بهره مثلا يك دهقان برابر است ؟ ولو اينكه او نماينده طبقه دهقان باشد . بالاخره برای دهقان در عمرش يك بار هم اتفاق نمیافتد كه هواپيما سوار شود و از اين شهر به آن شهر برود . ولی او بهترين هواپيما را در اختيار دارد و به مسافرت و اين سو و آن سو میرود . پس اينطور نيست كه تنها امتياز ، مال و ثروت باشد كه با اشتراكيت ثروت ، مشكل حل شود و نيز با فرض اشتراك ثروت اينطور نيست كه افراد در هر مقامی كه باشند از ثروت اشتراكی به يك حد |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir