جهان ما يك سلسله قوانين ثابت و لايتغير حكمفرما است . قرآن هم همين‏
مطلب را می‏گويد اما نه با همين تعبير بلكه از ديد الهی : " « فلن تجد
لسنه الله تبديلا و لن تجد لسنه الله تحويلا »" ( 1 ) .
قرآن اصل عدالت را می‏پذيرد و بلكه فوق‏العاده برای آن اهميت و ارزش‏
قائل است ولی نه به عنوان اينكه عدالت هدف نهائی است ، و يا اينكه‏
عدالت مقدمه است برای اينكه انسان در اين دنيا خوش زندگی كند همان‏
خوشی‏ای كه ما درك می‏كنيم ، بلكه زندگی خوش دنيا را هم در سايه نوعی‏
توحيد ، عملی می‏داند ( يعنی اينكه انسان خالص برای خدا بشود ) و مقدمه‏
آن می‏داند .

سعادت انسان را فقط خدا تامين می‏كند

انسان قرآن موجودی است كه سعادتش را جز خدا چيز ديگری نمی‏تواند تامين‏
كند . يعنی انسان موجودی آفريده شده است كه آنچه می‏تواند خلائی را كه از
سعادت دارد پر كند و رضايت كامل او را تامين و وی را سير نمايد ، جز
ذات پروردگار نمی‏باشد . " « الذين آمنوا و تطمئن قلوبهم بذكر الله الا
بذكر الله تطمئن القلوب »" ( 2 ) . اين ، عجيب و معجزه تعبيری است .
آنانكه ايمان آورده‏اند و دلهاشان با ياد خدا آرام گرفته است . در اينجا
يك امر اثباتی ذكر شده است

پاورقی :
1 - سوره فاطر آيه 43 ( هرگز روش خدا " سنت الهی " را تبديل‏پذير
نخواهی يافت و هرگز روش خدا را تغييرپذير نخواهی يافت ) .
2 - سوره رعد آيه 28 ( همان كسانی كه ايمان دارند و دلهايشان به ياد
كردن خدا آرام می‏گيرد بدانيد كه دلها به ياد خدا آرام می‏گيرد ) .

84