يعنی انسان كامل ، انسانی است كه محبتش نسبت به غير خود بيشتر است . هر چه انسان غير خود را و مخصوصا انسانهای غير خود را يا لااقل جاندارهای غير خود و بطور كلی تمام جهان را بيشتر دوست داشته باشد و به آن مهر بورزد ، كاملتر است . و هر چه انسان به غير خود بیمحبتتر و خشكتر باشد ، به چيز ديگر ديگر علاقه نداشته و خودپرست باشد ، بدتر و ناقصتر است و اخلاق او را محكوم میكند و چون محور اخلاق فاسد خودپرستی است . به هر نسبت كه انسان از خودپرستی خارج و به غير پرستی برسد ، به همان نسبت دارای اخلاق ممدوح است . اين هم يك نظر است كه هندوها روی اين مطلب تكيهای دارند و تكيه بجائی است . گاندی در كتاب " اين است مذهب من " بسيار خوب روی اين مسئله تكيه كرده است . البته هندوها ، هم روی " حقيقت " تكيه میكنند و هم روی " محبت " و نسبت به تمدن غرب كه اين دو چيز را دفع كرده و از بين برده است انتقاد دارند . 5 - كمال انسان در زيبايی است زيبائی جسمانی بلكه بيشتر زيبائی روحی . به عبارت ديگر [ معتقدين به اين نظريه ] كمال انسان را در هنر و كارها و فعاليتهای ظريف كه ناشی از روح ظريف است میدانند و همه چيز را تحت عنوان ظريف و زيبا میآورند ، حتی اخلاق را هم كه ما خوب میگوئيم ، میگويند چون زيبا است كمال است . از نظر آنها علم از مقوله زيبايی است ، خود |
