. . . [ از نظر منكران اصالتهای انسانی ] اين حرفهايی كه ما به ناماصالتهای انسانی ، شرافتهای انسانی ، كرامتهای انسانی میناميم ، همهموهوم محض است ، منتها بعضی از اين منكرها میگويند موهومهايی است كهمصلحت و منافع جامعه بشر اقتضا میكند كه بشر اين موهومها را بپذيرد والاحقيقتی ندارد ، مثلا صداقت در مقابل فريب و فريبكاری هيچ اصالتی ندارد ،برای انسانی كه میخواهد صادق باشد يا فريبكار ايندو هيچ فرقی نمیكند ،اگر همه مردم بخواهند فريبكار باشند به زيان همه مردم است ، برای اينكههمه مردم بهتر به منافع خودشان برسند و زيان كمتری ببرند ناچار بايد اينموهومات را پذيرفت . آنگاه فيلسوفانی آمدند و اين حرفها را به مردمتلقين كردند كه شرافت اقتضا میكند كه انسان |