معنای " حنيف " زراره از امام باقر ( ع ) میپرسد : كلمه " حنفاء لله " يعنی چه ؟ ماالحنيفيه ؟ امام میفرمودند : حنيفيت يعنی فطرت . باز ارجاع كردهاند بهيك امر تكوينی و طبيعی . شيخ صدوق در كتاب نفيس توحيد میگويد كه زراره از امام باقر راجع به" « حنفاء لله غير مشركين به »" ( 1 ) و بعد ، از " حنيفيت " سؤالكرد ، امام فرمود : « هی الفطره التی فطر الناس عليها لا تبديل لخلق الله، قال فطرهم الله علی المعرفه » خدا مردم را بر معرفت خودش مفطور كردهاست . بعد امام به داستان ذر اشاره كرد و فرمود : پيغمبر هم فرمود :« كل مولود يولد علی الفطره يعنی علی المعرفه بان الله عز و جل خالقه »يعنی در فطرت هر كسی اين معرفت هست كه خداوند ، آفريننده اوست . بازدر حديث ديگر امام باقر ( ع ) فرمود : « عروه الله الوثقی التوحيد ، والصبغه الاسلام » . ابن اثير در ماده " حنف " همين معانیای را كه در احاديث ما آمدهاست گفته است كه معنای " حنفاء " اين است كه خداوند ، انسانها را ازمعاصی پاك آفريده است: « خلقت عبادی حنفاء ای طاهری الاعضاء من المعاصیو قيل اراد انه خلقهم حنفاء مؤمنين لما اخذ عليهم الميثاق « ا لست بربكمقالوا بلی »، فلا يوجد احد الا وهو مقربان له ربا وان اشرك به و اختلفوافيه والحنفاء جمع حنيف وهو المائل الی الاسلام الثابت عليه و الحنيف عندالعرب من كان علی دين ابراهيم ( عليه السلام ) » و اصل الحنف الميل .پاورقی : . 1 حج / . 31 |