شركهای خفی است به نوعی از انسان میپذيرد ، يعنی همان چيزی را كه انسانمیخواهد به او میدهد . در آخرت هم همين طور است . اگر انسان عبادت را انجام بدهد برایخواستههای اخروی ، خدای متعال همان خواستههای اخروی را به او میدهد ، امااين ، عبادت به معنای واقعی عبادت و پرستش خدا كه خدا پرستش شده باشدنيست ، خدا آنوقت پرستش شده است كه خدا برای خود خدا پرستش شده باشد، يعنی پرستش حقيقی و اخلاص حقيقی فقط و فقط آن است ، باقی ديگر اينهامراتب و درجاتی از شرك است ولی شركهای خفی است كه اين شركهای خفی ،عقوبت در عالم آخرت ندارد ، اما شك ندارد كه اينها شرك است ، يعنیتوحيد يك درجه و يك مرتبه نيست ، حتی حديثی هست - خيلی عجيب است -كه : « ان دبيب الشرك فی القلب اخفی من دبيب النمله السوداء علی الصخرهالصماء فی الليله الظلماء » ( 1 ) . ( اين نشان میدهد كه توحيد ، عجيبدقيق است ) يعنی پيدايش مخفيانه شرك در قلب انسان آنقدر مخفی میمانداز خود انسان كه مانند حركت كردن مورچه سياه است در شب تاريك رویسنگ سياه . مورچه سياه باشد ، شب هم تاريك باشد ، سنگ هم سياه باشد ،آيا چشم او را میبيند ؟ بنابراين ما يك عبادت حقيقی داريم و يكعبادتهای مجازی . عبادت حقيقی همان است كه : « ما عبدتك خوفا من ناركو لا طمعا فی جنتك بل وجدتك اهلا للعباده فعبدتك » ( 2 ) . پاورقی : . 1 [ در بحار الانوار ، ج 72 ، باب / 98 ص 96 به اين صورت آمده است : ان الشرك اخفی من دبيب النمل فی الليله الظلماء علی المسح الاسود] . . 2 بحار الانوار ، ج 41 ، باب / 101 ص 14 با اندكی اختلاف . |
