مورد توجه است با ذكر كتابهای فقه ذكر كنيم ، ضمنا طبقات فقهاء نيزشناخته میشوند . فقهاء شيعه تاريخ فقهاء شيعه را از زمان غيبت صغرا ( 260 - 320 ) آغاز میكنيم بهدو دليل : يكی اينكه : عصر قبل از غيبت صغرا عصر حضور ائمه اطهار است ودر عصر حضور ، هر چند فقهاء و به معنی صحيح كلمه ، مجتهدين و ارباب فتواكه ائمه اطهار آنها را به فتوا دادن تشويق میكردهاند بودهاند ، ولی خواهناخواه فقهاء به علت حضور ائمه اطهار ( ع ) تحت الشعاع بودهاند ، يعنیمرجعيت آنها در زمينه دست نارسی به ائمه بوده است و مردم حتی الامكانسعی میكردند به منبع اصلی دست يابند و خود آن فقهاء نيز مشكلات خود راتا حد مقدور و ممكن با توجه به بعد مسافتها و ساير مشكلات ، با ائمهاطهار در ميان میگذاشتند . ديگر اينكه علی الظاهر فقه مدون ما منتهیمیشود به زمان غيبت صغرا ، يعنی تأليف و اثری فقهی قبل از آن دوره ازفقهاء شيعه فعلا در دست نداريم يا اين بنده اطلاع ندارد . ولی به هر حال در شيعه نيز فقهاء بزرگی در عصر ائمه اطهار وجودداشتهاند كه با مقايسه با فقهاء معاصر آنها از ساير مذاهب ، ارزش آنهامعلوم و مشخص میشود . " ابن النديم " فن پنجم از مقاله ششم كتاببسيار نفيس خود را كه به نام " فهرست ابن النديم " شهرت و اعتبارجهانی دارد اختصاص داده به " فقهاء الشيعه " و در ذيل نامهای آنها ازكتابهای آنها در حديث يا فقه ياد میكند . درباره حسين بن سعيد اهوازی وبرادرش میگويد : " اوسع اهل زمانهما علما |