هفت نفر از تابعين به نام " فقهاء سبعه " خوانده میشدهاند . سال 94هجری كه سال فوت حضرت علی بن الحسين عليهماالسلام است و در آن سال سعيدبن مسيب و عروش بن زبير از فقهاء سبعه و سعيد بن جبير و برخی ديگر ازفقهاء مدينه در گذشتند به نام " سنة الفقهاء " ناميده شد . از آن پسدوره به دوره به علماء عارف به اسلام - خصوصا احكام اسلام - " فقهاء "اطلاق میشد . ائمه اطهار مكرر اين كلمه را به كار بردهاند ، بعضی از اصحاب خود راامر به تفقه كردهاند و يا آنها را فقيه خواندهاند . شاگردان مبرز ائمهاطهار در همان عصرها به عنوان " فقهاء شيعه " شناخته میشدهاند . كلمه فقه در اصطلاح علماء در اصطلاح قرآن و سنت ، " فقه " علم وسيع و عميق به معارف ودستورهای اسلامی است و اختصاص به قسمت خاص ندارد . ولی تدريجا دراصطلاح علماء اين كلمه اختصاص يافت به " فقه الاحكام " .توضيح اينكه علماء اسلام ، تعاليم اسلامی را منقسم كردند به سه قسمت :الف : معارف و اعتقادات ، يعنی اموری كه هدف از آنها شناخت وايمان و اعتقاد است كه به قلب و دل و فكر مربوط است مانند مسائل مربوطبه مبدأ و معاد و نبوت و وحی وملائكه و امامت . ب . اخلاقيات وامور تربيتی ، يعنی اموری كه هدف از آنها اين است كهانسان از نظر خصلتهای روحی چگونه باشد و چگونه |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir