. 36 حاج ميرزا حسين نائينی . از اكابر فقهاء و اصوليون قرن چهاردهمهجری است . نزد ميرزای شيرازی سابق الذكر و سيد محمد فشاركی اصفهانیسابق الذكر تحصيل كرده است و خود مدرس عاليمقام شد . شهرت بيشتر اودرعلم اصول است . به معارضه علمی با مرحوم آخوند خراسانی برخاست و از خودنظريات جديدی در علم اصول آورد . بسياری از فقهاء زمان ما از شاگرداناويند . او كتابی نفيس به فارسی دارد به نام " تنزيه الامة " يا "حكومت در اسلام " كه در دفاع از مشروطيت ومبانی اسلامی آن نوشته است .او در سال 1355 هجری در نجف وفات يافت . خلاصه و بررسی ما مجموعا سی و شش چهره از چهرههای مشخص فقهاء را از زمان غيبت صغرايعنی از قرن سوم هجری تاكنون كه به پايان قرن چهاردهم هجری قمری نزديكمیشويم معرفی كرديم . ما چهرههائی را نام برديم كه در دنيای فقه و اصولشهرت زيادی دارند ، يعنی همواره از زمان خودشان تا عصر حاضر نامشان دردرسها و در كتابها برده میشود . البته ضمنا نام شخصيتهای ديگر غير از اينسی و شش چهره نيز برده شد . از مجموع آنچه گفتيم چند نكته معلوم میگردد: الف . از قرن سوم تاكنون فقه يك حيات مستمر داشته و هرگز قطع نشدهاست . حوزههای فقهی بدون وقفه در اين يازده قرن و نيم دائر بوده است .رابطه استاد و شاگردی در همه اين مدت هرگز قطع نشده است . اگر فی المثلاز استاد بزرگوار خود مرحوم آية الله |