كرده و از جهالت و بی‏خبری آنها استفاده می‏كند ، تا آنجا كه آن بدبختها
گلوهای خودشان را هدف تير مرگ قرار داده‏اند " ( 1 ) .
اين خطابه مهيج ، جنبش عجيبی در سپاهيان علی به وجود آورد . خونشان را
به جوش آورد . آماده كار زار شدند و با يك حمله سنگين دشمن را تا فاصله‏
زيادی عقب راندند و " شريعه " را تصاحب كردند .
در اين وقت عمروبن العاص كه پيش بينيش به وقوع پيوسته بود ، به‏
معاويه گفت : " حالا اگر علی و سپاهيانش معامله به مثل كنند و با تو
همان كنند كه تو با آنها كردی ، چه خواهی كرد ؟ آيا می‏توانی بار ديگر "
شريعه " را از آنها بگيری ؟ "
معاويه گفت : " به عقيده تو علی اكنون با ما چگونه رفتار خواهد كرد ؟
"
گفت : " به عقيده من علی معامله به مثل

پاورقی :

. 1 " قداستطعموكم القتال فاقروا علی مذله و تأخير محله ، او و
واالسيوف من الدماء ترووا من الماء ، فالموت فی حياتكم مقهورين ،
والحياه فی موتكم قاهرين . الا و ان معاويه قادلمه من الغواه و عمس عليهم‏

الخبر ، حتی جعلوا نحورهم اغراض المنيه » " نهج البلاغه ، خطبه 51.

42