تا وقتی كه خوارج تنها به اظهار عقيده قناعت كرده بودند ، علی - عليهالسلام - متعرض آنها نشد ، حتی به تكفير خود از طرف آنها اهميت نداد ،و حقوق آنها را از بيت المال قطع نكرد و با منتهای جوانمردی به آنهاآزادی در اظهار عقيده و بحث و گفتگو داد ، اما از آن وقت كه به عنوانامر به معروف و نهی از منكر ، رسما شورش كردند دستور سركوبی آنها راداد . در نهروان ميان آنها و علی - عليه السلام - جنگ شد و علی شكست سختی بهآنها داد . مبارزه با خوارج از آن نظر كه مردمی معتقد و مؤمن بودند بسيار كارمشكلی بود ، آنها مردمی بودند كه به اعتراف دوست و دشمن دروغ نمیگفتند، صراحت لهجه عجيبی داشتند ، عبادت میكردند ، آثار سجده در پيشانیبسياری از آنها نمايان بود ، بسياری قرآن تلاوت میكردند ، شب زنده داربودند ، اما بسيار جاهل و سبك مغز بودند ، اسلام را به صورتی بسيار خشكو جامد و بی روح میشناختند و معرفی میكردند . كمتر كسی میتوانست خود را برای جنگ |