" اين اولين پيروزی است " .
تنها عمر و بن العاص معاون و مشاور مخصوص معاويه اين كار را مصلحت‏
نمی‏ديد . از آن سو معاويه اين كار را مصلحت نمی‏ديد . از آن سو علی -
عليه السلام - خودش رسيد و از ماجرا آگاه شده . نامه‏ای به وسيله يكی از
بزرگان يارانش ، به نام صعصعه ، به معاويه نوشت و ياد آور شد :
" ما آمده‏ايم به اينجا اما ميل نداريم حتی الامكان جنگی رخ دهد و ميان‏
مسلمانان برادر كشی واقع شود . اميدواريم بتوانيم با مذاكرات اختلافات‏
را حل كنيم ، ولی می‏بينم تو و پيروانت قبل از هر چيز ، اسلحه به كار
برده‏ايد ، بعلاوه جلوی آب را بر ياران من گرفته‏ايد ، دستور بده از اين‏
كار دست بردارند ، تا مذاكرات آغاز گردد . البته اگر تو به چيزی جز
جنگ راضی نشوی ، من ترس و ابايی ندارم " .
اين نامه به دست معاويه رسيد . با مشاورين خود در اطراف اين موضوع‏
مشورت كرد . عموما نظرشان اين بود : فرصت خوبی به دست آمده بايد
استفاده كرد و به اين نامه نبايد ترتيب اثر داد .

39