جعفر " بلی " . نجاشی " مقداری بخوان " . جعفر با در نظر گرفتن وضع مجلس ، كه همه مسيحی مذهب بودند و خودپادشاه هم شخصا مسيحی بود ، و " اسقف " ها همه كتاب مقدس انجيل راجلو گذاشته بودند ، و مجلس از احساسات مسيحيت موج میزد ، سوره مباركهمريم را كه مربوط به مريم و عيسی و يحيی و زكرياست آغاز كرد ، و آياتآن سوره را ، كه فاصلههای كوتاه و خاتمههای يك نواخت آنها ، آهنگمخصوصی پديد میآورد ، با طمأنينه و استحكام خواند . جعفر ضمنا خواست باخواندن اين آيات منطق معتدل و صحيح قرآن را درباره عيسی و مريم برایمسيحيان بيان كند ، و بفهماند كه قرآن در عين اينكه عيسی و مريم را بهمنتها درجه تقديس میكند ، آنها را از حريم الوهيت دور نگاه میدارد .مجلس وضع عجيبی به خود گرفت ، اشكها همه برگونهها جاری شد . نجاشی گفت : " به خدا حقيقت آنچه عيسی گفته همينهاست ، اين سخنان وسخنان عيسی از |