تقاضای معجزه به معنی " آيت " و " بينه " خواستن از طرف مردمی كه‏
واقعا ترديد دارند و دنبال دليل و برهان و بينه می‏گردند ، نيست . اين‏
آيات و آيه 50 سوره عنكبوت ( 1 ) منطق خاص مشركان را در معجزه خواهی و
منطق خاص قرآن را در فلسفه معجزه پيامبران روشن می‏كند .
در آيات 90 - 93 سوره اسراء سخن مشركان اينچنين آغاز می‏شود : " « لن‏
نؤمن لك حتی تفجر لنا ». . " .
يعنی ما به سود تو به تو نمی‏گرويم و وارد گروه و دار و دسته تو نمی‏شويم‏
مگر آنكه تو " به سود ما " در مقابل ، در اين سرزمين خشك مكه چشمه‏ای‏
از زمين جاری سازی ( يعنی يك معامله ) ، يا باغی پر درخت كه در آن‏
نهرها جاری باشد ، يا خانه‏ای پر از طلا داشته باشی - كه ما هم از آنها
استفاده كنيم - ( يعنی باز هم يك معامله ) ، يا پاره‏ای از آسمان را -
آنچنانكه خود می‏پنداری در قيامت چنين خواهدشد - بر ما بيفكنی ( يعنی‏
عذاب و مرگ و پايان كار نه معجزه ) ، يا خدا و فرشتگان را نزد ما احضار
كنی ، يا به آسمان برشوی و برای ما و به نام و افتخار ما نامه خصوصی‏
بياوری ( بازهم يك معامله اما نه پولی ، بلكه عنوانی و تفاخری ، بدون‏
توجه به محال بودن موضوع ) .
مشركان نگفتند : " لن نؤمن بك . . " . كه به معنی اين است كه تا
فلان معجزه را نكنی به تو ايمان نمی‏آوريم ، گفتند : " « لن نؤمن لك »"
كه به معنی اين است كه به سود تو به گروه تو ملحق نمی‏شويم ، يعنی يك‏
تصديق مصلحتی ، يك خريد و فروش عقيده .

پاورقی :
. 1 درباره اين آيه بعدا بحث خواهيم كرد .

22