در سوره اعراف آيه 128 نيز چنين آمده است : « قال موسی لقومه استعينوا بالله و اصبروا ان الأرض لله يورثها منيشاء من عباده و العاقبة للمتقين ».موسی به مردم خود گفت : از خداوند استعانت بجوييد و شكيبا باشيد ،همانا زمين ملك خداست ، به هر كس از بندگان خود بخواهد وراثت آن راواگذار میكند و ( اما ) عاقبت و پايان از آن متقيان است . يعنی سنت الهی اين است كه در نهايت امر ، متقيان وارث زمين خواهندبود . در سوره انبياء آيه 105 میفرمايد : « و لقد كتبنا فی الزبور من بعد الذكر أن الأرض يرثها عبادی الصالحونغ . در زبور ، پس از آنكه يك بار ديگر ( در كتابی ديگر ) يادآوری كردهبوديم نوشتيم كه وراثت زمين به بندگان شايسته كار من خواهد رسيد .در اين زمينه آيات ديگر نيز هست . اكنون چه بكنيم ؟ مفاد آيه استضعاف را بگيريم و يا مفاد آيه استخلاف وچند آيه ديگر را ؟ آيا میتوانيم بگوييم اين دو تيپ آيات گرچه بر حسبظاهر دو مفاد دارند ولی يك حقيقت را میگويند به اين بيان كه مستضعفانهمان مؤمنان و صالحان و متقياناند و بر عكس ، استضعاف عنوان اجتماعی وطبقاتی آنهاست و ايمان و عمل و صلاح و تقوا عنوان ايدئولوژيكی آنهاست ؟البته نه ، |
