به ترس و وحشت مبتلا مىسازند
قسمتى از خطبه زيبائى است كه امام « ع » در ضمن آن درباره دنيا سخن مىگويد :
ساكن آن كوچ كننده و مقيم آن جدا شونده است . مانند بادهاى سختى كه كشتى را در ميان امواج كوه پيكر دريا مىشكند ، اهل خود را به جنبش در مىآورد . در نتيجه بعضى از مردم غرق مىگردند و برخى رهائى يافته در دل موجها دست و پا مىزنند و بادها با دامن خود آنان را به حركت درآورده و به ترس و وحشت مبتلا مىسازند [ 2 ] پس
[ 1 ] اگر روز بميرند براى آن شبى نمىشناسند و اگر شب بميرند براى آن روزى نمىشناسند .
[ 2 ] يعنى هنگام شكستن كشتى برخى از مردم نابود مىشوند و بعضى زنده مىمانند
[ 276 ]
كسيكه غرق شد دريافت او ممكن نيست و كسيكه نجات يافت بسوى هلاكت رهسپار مىگردد .
