پيشوايان دادگر

علاء بن زياد حارثى از اصحاب على « ع » به شمار ميرفت . هنگامى كه على « ع » در بصره به عيادت او آمد و وسعت خانه‏اش را ديد به او فرمود :

تو با اين خانه وسيع در دنيا چه كردى ؟ در حالى كه به چنين خانه‏اى در آخرت نيازمندترى ؟ آرى اگر بخواهى بوسيله اين خانه به آخرت نائل گردى به اينكه در آن از مهمان پذيرائى كنى و با خويشاوندانت در آن ارتباط داشته باشى و حقوق را آنچنان كه لازم است از آن آشكار سازى ، در اين صورت بوسيله آن به آخرت رسيده‏اى علاء به آن حضرت عرض كرد : يا امير المؤمنين ، از برادرم عاصم بن زياد بتو شكايت مى‏كنم . امام « ع » فرمود : چرا ؟

گفت : عبائى پوشيده و از دنيا دست كشيده است . حضرت فرمود : او را نزد من بياوريد ، وقتى آمد حضرت فرمود :

اى دشمنك خود ، پليد ناپاك ترا سرگردان كرده ، آيا به زن و فرزندت رحم نكردى ؟ آيا فكر مى‏كنى خدا چيزهاى پاك را براى تو حلال كرده و دوست ندارد تو از آنها استفاده كنى تو در برابر خدا از اين

[ 212 ]

پست‏ترى [ 1 ] .

عاصم گفت : يا امير المؤمنين ، اين تو هستى كه لباست خشن و خوراكت سخت است امام « ع » فرمود :

واى بر تو ، من مانند تو نيستم . خداوند بر پيشوايان دادگر لازم دانسته كه خود را با مردم ناتوان تطبيق دهند تا فقير را رنج فقر نگران نسازد .