خويشاوندان
قسمتى از خطبهاى كه امام « ع » براى مردم ايراد كرده است :
اى مردم ، انسان هر چند ثروتمند باشد از خويشاوندان خود بىنياز نيست و به دفاع آنان بوسيله دست و زبانشان ، احتياج دارد .
خويشاوندان شخص براى حمايت غايبانه او بزرگترين افراد محسوب مىشوند و پراكندگى وى را از همه بهتر مىتوانند برطرف نمايند و در حوادث ناگوارى كه براى او پيش مىآيد نسبت به او از همه مردم مهربانترند .
[ 1 ] يعنى كسيكه خواهان همبستگى و اجتماع است هر چند اداى حقوق اجتماع و اقامه حق بر او سنگين و دشوار است ليكن چنين فردى شايسته خوشبختى خواهد بود ،
بر خلاف كسيكه در خرابى نظم اجتماع كوشش مىكند ، او هر چند بنا حق به خواستهى موقتش نايل مىگردد ، اما در لذت موقت او بدبختى ابدى نهفته است ، زيرا اگر جدائى بر مردم حكومت كند هر فردى در معرض آسيب ديگرى قرار مىگيرد و آسايش به جمعيت پشت مىكند و زندگى تباه مىگردد .
[ 264 ]
كسى كه از خويشاوندان خود دست بكشد ، در حقيقت يك دست از آنها گرفته شده ، اما از او دستهاى زيادى گرفته شده است