اتمام حجت
سخنى است كه امام « ع » با مردى بنام « كليب جرمى » در ميان گذاشته ، پس از
[ 13 ] بالا زدن دامن و محكم كردن كمربند ، كنايه از آمادگى براى جهاد است و مقصود از لانه ، جايگاه است .
[ 176 ]
آنكه گروهى از مردم بصره وى را نزد حضرت فرستادند تا حقيقت حال او را با اصحاب جمل معلوم نمايد و شبه آنان بر طرف شود . امام « ع » رفتار خود را با آنان طورى توضيح داد كه از آن پس مرد دانست وى بر حق است ، پس امام « ع » به او فرمود : بيعت كن آن مرد گفت :
من فرستاده گروهى هستم و از پيش خود كارى نمىكنم تا بسوى آنان باز گردم .
امام « ع » اين سخن زيبا را بيان فرمود :
بگو ببينم اگر كسانى كه از طرف آنها بسوى من آمدهاى ، ترا بعنوان راهنما بفرستند كه براى آنان زمينى كه در آن باران آمده پيدا كنى و تو بسوى آنان باز گردى و به آنها از گياه و آب خبر دهى و آنها با تو مخالفت كنند و در زمينهاى بى آب و گياه فرود آيند ، تو در اين صورت چه مىكنى ؟
آن مرد گفت : من آنان را رها كرده و با آنان مخالفت مىكنم و در جائيكه آب و گياه وجود دارد فرود مىآيم . امام « ع » فرمود : پس اكنون دستت را دراز كن آن مرد گفت : بخدا قسم هنگامى كه حجت بر من تمام گرديد نتوانستم از بيعت امتناع كنم ازين رو با امام « ع » بيعت نمودم
[ 177 ]
وقتى از امام « ع » پرسيدند : به چه چيز بر همگنانت پيروز شدى ؟
فرمود :
به هيچكس روبرو نشدم مگر آنكه بر زيان خودش مرا يارى كرد
