می‏بيند چقدر مشكل است . همان كه آنقدر می‏توانست در اطراف حق حرف بزند
، موقع عمل كه می‏رسد ، می‏بيند برداشتن يك گام هم مشكل است .
اينجا هم قرآن بعد از آنكه می‏گويد : « التائبون العابدون الحامدون‏
السائحون الراكعون الساجدون »می‏گويد : « الامرون بالمعروف و الناهون عن‏
المنكر »اينها هستند كه در راه اشاعه خير قدم بر می‏دارند ، در راه‏
مبارزه با شر و فساد قدم بر می‏دارند ، و اينها هستند تنها كسانی كه چنين‏
صلاحيتی را دارند . « و بشر المومنين » ، در اينجا به مومنين نويد و
بشارت بده كه اگر تائب ، عابد ، سائح ، راكع و ساجد شدند و پس از آن‏
آمر به معروف و ناهی از منكر شدند ، آنگاه موفق خواهند شد . اما اگر همه‏
آنها را داشتند ، ولی امر به معروف و نهی از منكر را نداشتند ، به جائی‏
نخواهند رسيد . اگر امر به معروف و نهی از منكر را داشتند ، اما آمرين ب
ه معروف و ناهين از منكر ، خودشان آلوده بودند ، و توبه فرمايان خود
توبه كمتر كردند ، باز هم به جائی نخواهند رسيد .
اميرالمومنين فرمود : « لعن الله الامرين بالمعروف التاركين له ، و
الناهين عن المنكر العاملين به » ( 1 ) . خدا لعنت كند آن مردمی را كه‏
امر به معروف می‏كنند و خودشان بر خلاف آن معروف عمل می‏كنند ، و آن‏
مردمی را كه نهی از منكر می‏كنند و خودشان همان منكراتی را كه نهی می‏كنند
، مرتكب می‏شوند . يعنی آن آمرين به معروف و ناهون عن المنكری كه‏
التائبون نيستند ، العابدون نيستند ، الحامدون

پاورقی :
1 - نهج البلاغه ، خطبه . 129

74