« انا هديناه السبيل اما شاكرا و اما كفورا ( 1 ) 0 و هديناه النجدين (2)0 و من اراد الاخره و سعی لها سعيها و هو مؤمن فاولئك كان سعيهم مشكورا ( 3 ). آيات زيادی در قرآن است كه در آنها عبارت « بما كسبت ايديكم (4) آمده است. قرآن منزه بودن خداوند را از اينكه ما شرور و مفاسد را بهاو نسبت دهيم مكرر ياد میكند : « ما ظلمناهم ولكن كانوا انفسهم يظلمون (5) اگر مردمی بدبخت و بيچاره شدند ، ما به آنها ستم نكرديم ، خودشان بهخودشان ستم كردند . مطلب ديگری كه درست نقطه مقابل سخن اين افترابندها و دروغگوهاستاينست كه در اسلام مسئلهای وجود دارد كه در ملتهای ديگر امروز دنيا بهصورت يك قانون دينی وجود ندارد ( البته نمیگويم پيغمبران سلفنداشتهاند ) و آن اينست كه اسلام نه تنها فرد را برای خود و در مقابلخداوند از نظر شخص خود مسئول و متعهد میداند ، بلكه فرد را از نظراجتماع هم مسئول و متعهد میداند . " امر به معروف و نهی از منكر "همين است كه ای انسان ! تو تنها از نظر شخصی و فردی در برابر ذاتپروردگار مسئول و متعهد نيستی ، تو در مقابل اجتماع خود هم مسئوليت وتعهد داری . آيا میتوان گفت چنين دينی دين قضا و قدری است ؟ البته قضاو قدری به مفهومی كه آنها میگويند كه كارها را خدا بايد انجام دهد و بشراز اين جريان و مسير خارج است و مسئوليتی پاورقی : 1 - سوره دهر ، آيه . 3 2 - سوره بلد ، آيه . 10 3 - سوره اسری ، آيه . 19 4 - سوره شوری ، آيه . 30 5 - سوره نحل ، آيه . 118 |
