منكر ، منكر منطق بودند . می‏آمد مثلا در حضور يك جبار گردنكش در حالی كه‏
شمشيرش را كشيده بود . يقين داشت كه در اينجا حرفش كوچكترين اثری‏
ندارد ، ولی می‏گفت . او هم آنا او را معدوم می‏كرد . به اصطلاح تاكتيك‏
نداشتند ، منطق و حساب در كارشان نبود . بی‏گدار خودشان را به آب می‏زدند
، نتيجه ، انقراضشان شد . ولی ائمه ما عليهم السلام گفتند اين كار غلط
است . " تقيه " هم كه شما شنيده‏ايد يعنی به كار بردن تاكتيك در امر
به معروف و نهی از منكر ، از ماده " وقی " به معنی نگهداری است .
يعنی چه ؟ يعنی امر به معروف و نهی از منكر مبارزه است . در مبارزه ،
انسان وسيله دفاعی هم بايد به كار ببرد . يعنی بزن ولی كوشش كن نخوری .
اما تو می‏خواهی بگوئی بر من جهاد واجب است ، ولی چرا سلاح بپوشم ، چرا
زره بپوشم ، مگر اگر كشته بشوم ، به بهشت نمی‏روم ؟ چرا . پس من همينطور
خودم را می‏زنم به قلب لشكر تا كشته بشوم ، بروم به بهشت . می‏گويد اين‏
كار را نكن . تو داری نيروی اسلام را مصرف می‏كنی ، تو خودت خشتی در بنای‏
اسلام هستی ، نيروئی از نيروهای اسلام هستی . برو بزن ولی كوشش كن تا حد
امكان كمتر بخوری .

191