مجلس ابن زياد می‏شوند ، بعد از آنهمه شكنجه‏های روحی و جسمی ، چه حالتی‏
دارند . زينب سلام الله عليها را وارد مجلس ابن زياد می‏كنند . او زنی‏
است بلند بالا . عده‏ای تعبير كرده‏اند : و حفت بها اماوها يعنی كنيزانش‏
دورش را گرفته بودند . مقصود كنيز به معنای اصطلاحی نيست . چون همه‏
زنهای اصحاب كه شركت كرده بودند ، برای زينب سيادت و بزرگواری قائل‏
بودند ، خودشان را مثل كنيز می‏دانستند . اينها دور زينب را گرفته بودند
و زينب در وسط اينها وارد مجلس ابن زياد شد ولی سلام نكرد ، اعتنا نكرد
. ابن زياد از اينكه او احساس مقاومت كرد ، ناراحت شد . سلام نكردن‏
زينب معنايش اينست كه هنوزاراده ما زنده است ، هنوز هم ما به شما
اعتنا نداريم ، هنوز هم روح حسين بن علی در كالبد زينب می‏گويد :
« هيهات منا الذله ، » هنوز می‏گويد : « لا اعطيكم بيدی اعطاء الذليل و لا
افر فرار العبيد يا : لا اقر اقرار العبيد » ( 1 )
ابن زياد از اين بی اعتنائی سخت ناراحت شد . می‏فهميد اين كيست . همه‏
گزارشها به او رسيده بود . وقتی فهميد زنی از همه محترمتر است و زنان‏
ديگر با احترام خاصی دورش را گرفته‏اند ، لابد حدس می‏زد كه او كيست چون‏
خبر داشت كه كی هست ، كی نيست . در عين حال گفت : من هذه المتكبره ؟
يا : من هذه المتنكره ؟ ( دو جور ضبط كرده‏اند ) . اين متكبر ، اين زن‏
پرنخوت

پاورقی :
1 - ارشاد مفيد ص 235 [ خود را همچون شخصی ذليل و درمانده به دست شما
نمی سپارم ، و چون بندگان نيز نخواهم گريخت ] يا [ چون بندگان اقرار و
اعتراف نخواهم كرد ] .

187