استغنا و بی نيازی ، حافظ كرامت آدمی

بسم الله الرحمن الرحيم
اميرالمؤمنين علی عليه السلام می‏فرمايد :
" اگر نيكی كنی به كسی و او را مشمول انعام و خوبی قرار دهی آن كس هر
كه باشد رهين احسان تو و در فرمان تو و تو نسبت به او فرمانده خواهی بود
، و اگر نسبت به كسی استغنا و بی نيازی بورزی آن كس هر كه باشد و دارای‏
هر مقام باشد تو نيز مانند او و شخصی مثل او خواهی بود و اگر نسبت به‏
كسی نياز بورزی و از او حاجت بخواهی و استمداد كنی آن كس هر كه باشد تو
بنده او و رهين او و زير دست او خواهی بود " ( 1 ) .
اين كلمات بزرگ چنانكه ظاهر است مربوط به عزت و شرافت و آزادگی و
زندگی شرافتمندانه است . برای انسان در اين جهان موهبتی بزرگ تر از
احساس عزت و شرافت نيست و هيچ زنجيری و زندانی بالاتر و خرد كننده تر
از اين نيست كه احساس نمايد در زندگی اسير و مقهور و بنده ديگران است‏
، ناچار است عقيده ديگران را بجای عقيده خود بگيرد و اراده ديگران را
بجای اراده خود اجرا

پاورقی :
. 1 غررالحكم ، چاپ دانشگاه تهران ، ج / 2 ص . 584

85