قضاوت درباره اشخاص است نه گفتار . دوم اين كه خدای متعال حقوق مردمرا بر يكديگر يكطرفی وضع نكرده ، حقوق متبادل است ، هر كس حقی بر عهدهاجتماع دارد دينی هم به اجتماع دارد ، تنها ذات اقدس الهی است كه برمخلوقات خود حق دارد و دينی نسبت به آنها ندارد . سوم اين كه رسيدن بهحقوق بدون تعاون و كمك ميسر نمیشود ، از تك روی و تك انديشهای كاریساخته نيست ، هيچ كس ما فوق همكاری و هم فكری با ديگران نيست . همانطوری كه هيچ كس مادون همكاری و هم فكری نيست . چهارم : علامت اهل حقاين است كه از استماع تذكرات اصلاحی و انتقادات صحيح و بجا ابا وامتناعی ندارند ، اولين دليل صدق و كذب كسی كه مدعی است اهل حق است وروی مرز حق رفتار میكند يا نمیكند اين است كه گوشش آماده شنيدن انتقادو اعتراض باشد [ يا نباشد ] ، هيچ فردی از افراد نيست كه در سطح بالاتراز اعتراض و انتقاد قرار گرفته باشد . اين بود قسمتی از كلام اميرالمؤمنين عليه السلام پيشوای اهل حق [ دربارهحق ] و درباره عدالت كه مبنايش محفوظ ماندن حقوق است . والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir