اختيار ، امتياز بزرگ انسان حكما و فلاسفه درباره " انسان " گفتهاند كه : " انسان حيوان اجتماعی است " يعنی انسان جانداری است كه زيست وی موقوف به همزيستی است . " با هم زيستن " كلمه سادهای نيست ، شامل و مستلزم يك جهان معنی است . با هم زيستن نظير با هم راه رفتن و يا با هم نشستن نيست كه يك عمل ساده باشد ، با هم زيستن يعنی بار حيات و زندگی را با هم به دوش كشيدن ، و به همين جهت هزاران قانون و مقررات و معلومات و صنايع و فنون و تقسيم كار و اخلاق مخصوص اجتماعی از قبيل عدالت و انصاف و همدردی و احسان و غيره لازم دارد . يك نفر بنا مقداری آجر و گل و آهن و آهك و گچ و سيمان را به كار میبرد و ساختمانی به وجود میآورد ، سالها چندين هزار آجر و چندين خروار آهن و گل و گچ با هم يك جا میمانند و به يك نوع همكاری میكنند ، آيا همكاری يك گروه انسان هم به همين سادگی است ؟ بالاتر اينكه برخی حيوانات مانند زنبور عسل و موريانه و مورچه و تا اندازهای بعضی از درندگان و حيوانات كوهی و جنگلی نيز زندگی اجتماعی دارند و بعضی از آنها به طور دقيقی |